Ավանդական տնտեսություն, տնտեսական համակարգ,
որտեղ ավանդույթներն ու սովորույթները բացահայտում են սահմանափակ ռեսուրսների
օգտագործումը։ Այն համարվում է ամենահինը։ Ավանդական տնտեսությունում հողը
և կապիտալը գտնվում են ընդհանուր սեփականության ներքո, իսկ
հասարակության տնտեսական հիմնական խնդիրները լուծվում են մարդկանց միջև տոհմական
կամ կիսաֆեոդալական կապերի միջոցով։
Ավանդական
տնտեսությունը հիմնված է պատմականորեն ձևավորված ավանդույթների, սովորույթների,
հոգեբանության, կրոնական ընկալումների և մշակութային մակարդակի վրա։ Դրանց հիմքի
վրա են ձևավորվում համապատասխան ինստիտուտները։ Տարբեր են այս կամ այն երկրի ստեղծած
տնտեսական համակարգի բնույթը։
Աֆրիկա մայրցամաքում ապրող ցեղախմբերի համատեղ կյանքը
կարգավորվում է քարացած ավանդույթների, տոտեմիստական մտածելակերպի և
հոգեբանության, անձնապաշտության միջոցով, որոնք ձևավորում են նրանց զարգացման
մակարդակին համապատասխան ինստիտուտներ։ Դրանց գործունեությունն ազդում է արդյունքի
արտադրության, բաշխման, փոխանակության և սպառման գործընթացի կազմակերպման բնույթի
վրա։ Դարերով ձևավորված ավանդույթները իրենց ազդեցությունն են թողնում տնտեսության կարգավորման արդյունավետության,
այսինքն` ռեսուրսների ռացիոնալ օգտագործման մակարդակի վրա։
Ավանդական տնտեսության առանձնահատկություններն են․
Ավանդական տնտեսության առանձնահատկություններն են․
· Պարզ տեխնոլոգիաներ
· Գերակշռում են ձեռքի
աշխատանքները
· Տնտեսական հարաբերությունների
մասնակիցները համախմբված են ամուր սոցիալական կապով
· Հիմնական տնտեսական խնդիրները
լուծվում են ավանդույթներին և սովորույթներին համապատասխան
Ավանդույթները,
սովորույթները, կրոնական համոզմունքները, մշակութային արժեհամակարգը ժամանակի
ընթացքում ենթարկվում են համապատասխան փոփոխությունների, բայց չեն վերանում։ Այն
երկրները, որոնք կարողացել են հաղթահարել ավանդական տնտեսության սահմանափակումները
(օրինակ` Եվրոպա մայրցամաքի երկրները, ԱՄՆ-ն, Կանադան, Ճապոնիան և այլն), ապահովում են բարձր տնտեսական աճ։
Ավանդական տնտեսությունը հատկապես
բնորոշ է բնատնտեսությանը։ Բնատնտեսության հիմնական բնութագիրն այն է, որ
արտադրողները (ընտանիքի կամ համայնքի ներկայացուցիչները) իրենց կարիքների
բավարարման համար անհրաժեշտ բոլոր բարիքներն իրենք են արտադրում, և գրեթե
գոյություն չունի դրանց փոխանակություն։ Արտադրողն ու սպառողը տարանջատված չեն և
մարմնավորված են միևնույն տնտեսական սուբյեկտի մեջ։ Բնատնտեսությունը բնորոշ է
եղել հասարակության զարգացման նախնական փուլին և տնտեսապես հետամնաց ու թույլ զարգացած
երկրներին։
Աղբյուր 1
Աղբյուր 1
No comments:
Post a Comment