Saturday, June 18, 2016

Հոգուդ ստվերը
















Ամբոխի մեջ քեզ եմ փնտրում, 
Թվում է, թե դու ես անվերջ
Հետքերովս առաջ շարժվում,
Քայլում հստակ, բայց կասկածով
Գլուխդ թեքում, ինչ-որ բան խնդրում,
Հայացքովդ հպվում ես ինձ, բայց թաքցնում կարևորն այն...
Ծիծաղդ իմն ես դարձնում,
Ու ժպիտս ես խաղացնում դեմքիս,
Հիմարի պես ժպտում ու հանկարծ,
Հիշում եմ հինը,
Հիշում, որ պետք չէ տրվել հենց այնպես,
Տրվել խորությամբ ու չստանալ ոչինչ...
Մեկ-մեկ ինձ թվում է թուլանում եմ նորից,
Ուզում եմ սիրել ու ապրել նորից,
Զգալ մի բան` ուրիշ ոչինչ,
Կյանքս ձգել հենց քո աչքերով,
Դատարկությունս լուծել այն բանաձևով,
Որ միասին ստեղծեցինք` իրար նայելով...

Tuesday, June 7, 2016

Դեպի արվեստի թանգարան

Ճամբարային վերջին շաբաթը որոշեցինք Արման Երանոսյանի ջոկատի հետ ուղևորվել «Վերնիսաժ» կոչվող տարածքի հարևանությամբ գտնվող «Karllevoni» արվեստի թանգարան։ Այնտեղ հանդիպեցինք նկարների հեղինակին՝ Ներսես Կիրակոսյանին։ Սկզբից ընկեր Արմանը ներկայացրեց նկարչին, ով ի դեպ նրա եղբայրն էր։ Իսկ հետո արդեն սկսեցինք ուսումնասիրել նկարները։ Ամեն մի վրձնի հարվածը մի խորություն էր թվում։ Նկարներում պատկերված էին հայտնի դերասաններ՝ և՛ հայ, և՛ արտասահմանյան։ Ինձ համար ամենաշատը տպավորիչ էր Ֆրունզիկ Մկրտչյանի և Մորգան Ֆրիմանի դիմանկարները։ Նկարում Ֆրունզիկի աչքերը արտահայտում էին ամեն ինչ։ Մի բառով ասած` ուժեղ նկար էր:

Saturday, June 4, 2016

Հովհաննես Թումանյան ...





... Ինչո՞ւ էլ դու սիրելի չես,

Ինչո՞ւ ես քեզ մոռացա...

Translate